Η ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑ !!

Όταν ήμουν μικρός είχα μόνο όνειρα και μια αχαλίνωτη φαντασία που πάντα με έφερνε αντιμέτωπο με τέρατα, δράκους και κακούς μάγους.

Είχα μια μάνα ,έναν πατέρα, δυο αδέρφια, δυο γιαγιάδες ,δυστυχώς  ,δεν είχα παππού. Στα υπάρχοντα μου ,πέραν των γνωστών παιδικών παιχνιδιών, συμπεριλαμβάνονται  και καμία 500ρια μικρά πολύχρωμα βιβλιαράκια με παραμύθια που μου αγόραζε μανιωδώς η γιαγιά μου και μου τα έδινε πάντα με ένα παράπονο, γιατί δεν ήξερε γράμματα, ώστε να μου τα διαβάσει. Εγώ από την άλλη,  δεν καταλάβαινα την πίκρα της γιατί ούτε και εγώ ήξερα να διαβάζω αλλά δεν με στενοχωρούσε καθόλου …βεβαία εγώ ήμουν 5 χρονών και εκείνη 65 πράγμα που δεν είχα σκεφτεί ποτέ .

Ο πατέρας μου γύριζε τα απογεύματα από την δουλειά και πριν προλάβει να κάνει οτιδήποτε, εμφανιζόμουν από το πουθενά με ένα από τα πολύχρωμα βιβλία στο χέρι και την παράλογη απαίτηση να μου το διαβάσει και μάλιστα αμέσως! Παραδόξως, συνήθως δεν έλεγε όχι και εγώ χαρούμενος λίγα χρόνια αργότερα, άρχισα να μαθαίνω και την ιστορία πίσω από την εικονογράφηση . Αφού άρχισα να μπορώ να διαβάζω (ένας θεός ας το κάνει διάβασμα ), μόνος μου έπαιρνα και την γιαγιά κοντά να της πω τις ιστορίες και συνήθως καταλήγαμε να τσακωνόμαστε γιατί πάντα είχε διαφορετική άποψη για την ιστορία από αυτή του συγγραφέα .

Μέσα στις σελίδες των παραμυθιών, έζησα περιπέτειες ,αγάπες και προβλήματα αλλά πάντα στο τέλος υπερίσχυε το σωστό, οι καλοί έβγαιναν νικητές και πάντα μα πάντα ζούσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα …

Κάπου ανάμεσα στο καλά και το καλύτερα χώρισαν οι γονείς μου και ξαφνικά έμαθα τι είναι να μεγαλώνεις  χωρίς μάνα .Λίγα χρόνια αργότερα πέθανε και ο πατέρας, τότε έμαθα ακόμα περισσότερο τί είναι να είσαι ορφανός ,τί είναι το να μην έχεις να φας (αν και η γιαγιά έκανε ότι μπορούσε ) ,τί είναι το να σε δείχνουν με το δάχτυλο και το ακόμα χειρότερο… τί είναι να έχεις άμεση ανάγκη από αυτό που οι άλλοι πετανε στα σκουπίδια .

Μεγαλώνοντας ,σκληραγωγήθηκα και ξέχασα τα παραμύθια που με μεγάλωσαν ,ξέχασα τους ιππότες και τους κάλους μάγους, δεν φαντάστηκα ούτε για μια στιγμή πως την ώρα ανάγκης θα εμφανιστεί ένας κυνηγός να με σώσει από τον λύκο .. μια ζωή ,πολέμησα μόνος τον λύκο και στην τελική ,ακόμα και αν είμαι γεμάτος ουλές ,είμαι ζωντανός, υγιής και έτοιμος για την επόμενη μάχη .

Σε λιγότερο από μια εβδομάδα ο αδελφός μου και η γυναίκα του θα είναι επίσημα γονείς με ένα νέο μέλος στην οικογένεια ,τον ανιψιό μου !Σκεπτόμενος το τι μπορώ να κάνω για εκείνον κατέληξα πως όπως και να έχει θα του τιγκάρω το δωμάτιο με παραμύθια γιατί ακόμα και αν εγώ το είδα αλλιώς, ακόμα και όταν διαπίστωσα πώς ο αληθινός κόσμος δεν είναι έτσι ,ακόμα και μετά τα απανωτά χαστούκια, δεν ξέχασα ποτέ πως σε αυτό το παραμύθι της ζωής μου, ο ήρωας είμαι εγώ …και στην τελική δεν έχει καμία αξία το “εμείς καλά και αυτοί καλύτερα” αλλά το “Ο  ΗΡΩΑΣ ΠΟΛΕΜΗΣΕ ΜΕ ΝΥΧΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΔΟΝΤΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ”. Αυτό το έμαθα από τα πολύχρωμα βιβλιαράκια της κυρά -Μαρίνας που δεν ήξερε να διαβάζει και είχε και αντιρρήσεις ,αυτό πρέπει να μάθουν όλα τα παιδιά και ίσως τότε, δεν ξέρω πώς θα είμαστε εμείς, αλλά αυτή ,η νέα γένια , θα είναι καλύτερα.

ΤΕΛΟΣ

Αντρέας Καραγιάννης  2011

Ελλάς ελλήνων χριστιανών,και άλλα καλαμπούρια

Ελλάς ελλήνων χριστιανών, τώρα των χριστιανών παίζει… Σαν το χρηματιστήριο αξιών Αθηνών με μία σταθερή πτωτική πορεία στους δείκτες του. Όταν ήμουνα πιτσιρικάς θυμάμαι, όταν ξύπναγε η γιαγιά μου το πρωί ,έκανε το σταυρό της, όχι για κάποιοι ιδιαίτερο λόγο απλά επειδή ξύπνησε… Το βράδυ έκανε επίσης το ίδιο με την ελπίδα ότι θα ξυπνήσει και την επόμενη.

Αν και άχρηστο, να διευκρινίσω ότι δεν αποδίδει πάντα(το σταυροκόπημα) και στη γιαγιά μου μέχρι τα 84 έπιασε το κόλπο! Τώρα για να ‘ρθουμε και στο θέμα, οι εκκλησίες είναι άδειες(και όχι άδικα) ,ελάχιστοι προσεύχονται και ανθρώπους να κάνουν το σταυρό τους(ειδικά την τελευταία πενταετία) έχω δει μόνο μπροστά σε πάγκους μανάβικων,και  το Πάσχα στην αγορά μπροστά στα κατσίκια. Γι’ αυτό το λόγο σκέφτηκα να κάνω ένα συνοπτικό ξεσκαρτάρισμα των άχρηστων(τώρα πια) πληροφοριών που βρίσκονται στην Βίβλο έτσι ώστε να την φέρω στον μέσο νεοέλληνα αναγνώστη.

Εν αρχή είναι ο λόγος, ο λόγος ο πολιτικός, ο καλοδουλεμένος. Ο λόγος που σε κάνει να ψηφίζεις , να επιμένεις και να ελπίζεις ότι και το δικό σου παιδί θα μπει στο δημόσιο. Ο Θεός την πρώτη μέρα έφτιαξε τους πολιτικούς και την πυραμίδα της ιεραρχίας με εκείνον σαν κεφαλή. Βέβαια λόγω κάποιων ανακατατάξεων μέσα στους αιώνες τώρα η ιεραρχία έχει ως εξής: βουλευτές, υπουργοί, πρωθυπουργοί κρατών, πρόεδρος της Αμερικής, ο Θεός και οι Εβραίοι.

Τώρα μη με ρωτήσετε πώς σκαρφάλωσαν εκεί πάνω, ούτε εγώ την πολυψάχνω γιατί παίζει να αγοράσουν το “myPost” και να μείνουμε άνεργοι.

Την δεύτερη μέρα ,όλα καλά ήτανε αλλά ο καλός θεούλης είχε φτιάξει τόσους πολλούς πολιτικούς που όλοι λέγανε, λέγανε αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα γιατί κανείς δεν ήταν εκεί να τους ακούσει.

Έτσι έφτιαξε τους ψηφοφόρους… οι ψηφοφόροι από την άλλη, ήταν έτοιμοι σαν μετανάστες με τα ψηφοδέλτια στα δόντια αλλά ο θεός δεν είχε δημιουργήσει το φως και έτσι για χάρη της δημοκρατίας, ο Θεός δημιούργησε το φως. Όλο το σύστημα με τη μία! Μην ακούτε για επιστήμη και εξέλιξη, αυτά είναι όλα φήμες, ο Θεός τα δημιούργησε όλα από την αρχή :το φως του ήλιου, τη ΔΕΗ ,μερικούς διευθυντές ,κάμποσους τεμπέληδες και κανα 2 κορόιδα να βγάζουν τη δουλειά(*οι φακοί και τα φώτα led είναι έργο του σατανά, για να μη μπερδευόμαστε).

Οι ψηφοφόροι τώρα είχαν και φως και ψηφοδέλτια αλλά δεν είχε νόημα γιατί όλοι οι πολιτικοί ήταν ένα κόμμα(δεν υπήρχε κόμμα, αλλά είχαν βασικά τις ίδιες απόψεις) και τότε ο Θεός (ξανά) για χάρη της δημοκρατίας δημιούργησε το ΚΚΕ… το οποίο δημιούργησε τη διάσπαση και οσα επακολούθησαν μετά είναι γνωστά από τις εφημερίδες. Μετά για να έχει πιο πολύ πλάκα ο Θεός χώρισε τους ανθρώπους σε κράτη.

Τώρα για να έρθουμε στα δικά μας θα μιλήσουμε για τα δικά μας χωράφια: η υπογεννητικότητα ,είναι εν μέρει ευθύνη του θεού γιατί αγαπάτε αλλήλους είπε, γ@μ@τε αλλήλους δεν είπε… και λίγο το ου μοιχεύσεις ,το μην επιθυμείς την γυναίκα του πλησίον σου και το ότι αφήνει τη κυρία Λουκά να βγαίνει στα παράθυρα των βραδινών δελτίων ειδήσεων ,δε σου δίνει και πολλές πιθανότητες τεκνοποίησης. Έτσι καταλήξαμε η χώρα των γερόντων…ο γέρος του μοριά ,ο γέρος της δημοκρατίας, ο γέρος και η θάλασσα… πολλά γερόντια βρε παιδί μου!

Και η νεολαία ,το μέλλον αυτής της χώρας και καλά ,να παλεύει με νύχια και με δόντια για να κερδίσει ένα ανύπαρκτο μέλλον στηριζόμενη στις γνώσεις ενός αμφιβόλου παρελθόντος.

Αναρωτιέμαι αν συνεχίζω να αναλύω τη δική μου εκδοχή της Βίβλου, αν θα με οδηγήσει τελικά πουθενά (εκτός από την Ευελπίδων).Γι’ αυτό λέω να το αφήσω κάπου εδώ που θα φανώ σαν ένας ακόμα αμόρφωτος πιτσιρικάς που αστειεύεται με σοβαρά θέματα.

Λέω απόψε πριν κοιμηθώ να κάνω τον σταυρό μου, όχι για να ξυπνήσω αύριο ,γιατί ο Θεός έχει χιούμορ και σίγουρα θα ξυπνήσω, απλά για να του δείξω πως κρατάω την παράδοση μπας και χαλαστεί και σταματήσει να αστειεύεται μαζί μας. Τέλος ελπίζω μιας και εν αρχή ην ο λόγος μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε να μην έχει επέμβει ποινικολόγος.

Αντρέας Καραγιάννης  2011

Cosa Mostra Η νέα μαφία τις Ελλάδας

Ελλάδα 2011 η χώρα των ανέργων και των prada. Υπέρογκες ποσότητες λακ και gel στα μαλλιά, στενά τζιν και αμερικανικό στήσιμο στις καφετέριες. Τα αγαθά copies κτώνται όπως λέει και ένα παλιό ρητό  και στην πατρίδα μας έχει ριζώσει  η ξενομανία… φουντώνει και είμαστε μια ανάσα μέχρι

την επίσημη διακήρυξη της ανεξαρτησίας μας και της χωρίς όρους παράδοσης μας
στο αμερικάνικο … συγγνώμη στο νέο ελληνικό Όνειρο

Χρόνια τωρα παρατηρώ την ανάγκη
της ομαδοποίησης των συνομηλίκων μου καθώς και των νεότερων γενεών.

Δεν είναι κακό αυτό θα μου πεις, όλοι πρέπει κάπου να ανήκουν …Η απάντηση μου είναι κατηγορηματική: ΟΧΙ ! ο κάθε ένας έχει μια και μόνο υποχρέωση να ανήκει στον εαυτό του και αν θέλει κάτι παραπάνω να συμμετέχει σε δραστηριότητες, αλλά να ανήκει ;

Αυτό είναι ένα αστείο που παίζεται
πολλά χρόνια τώρα και έχει κουράσει. Δεν μπορείς να θες να θεωρούν τον κάθε άνθρωπο
μοναδικό και ταυτόχρονα να τον κάνεις μάζα ανάμεσα σε άλλους, μόνο ένας ανεγκέφαλοςa
θα συζήταγε σοβαρά ένα τέτοιο ενδεχόμενο .

Στο θέμα μας τώρα, δεν είμαι άγιος,
δεν είμαι σωστότερος από εσένα φίλε αναγνώστη, δεν είμαι εξυπνότερος ή πιο μορφωμένος
, ενδέχεται να είμαι πιο αγανακτισμένος ή πιο κουρασμένος, όχι από τους πολιτικούς
(δεν χάνω χρόνο με υπαλλήλους ) ή από την τηλεόραση, είμαι αγανακτισμένος από εσένα,
τον κολλητό σου, την μάνα και τον πατέρα μου, είμαι αγανακτισμένος από τις επιλογές
μου και τις δικές σου, είμαι αγανακτισμένος από εμάς .

Δεν θέλω να γενικολογώ και σε
καμία περίπτωση να προσβάλλω, θέλω απλά να πω τα παράπονα και τις ανησυχίες μου
θέλω  να αντισταθώ .

Εδώ και μερικούς μήνες γράφω
σε αυτήν την στήλη με μόνο γνώμονα το πως θα ξεφορτωθώ τις σκέψεις μου και
πραγματικά (ακόμα και αν δεν φαίνεται ) με σεβασμό σε όσους θα με διαβάσουν,
γράφω για όσα με βαραίνουν ή θέλω να μοιρασθώ. Γράφω για εμένα και όποιον έχει
το κουράγιο (διάθεση) να διαβάσει. Κατηγοριοποιώ τις ιστορίες μου με ένα δικό μου
τρόπο που δεν ξέρω αν γίνεται κατανοητός αλλά συνεχίζω να ελπίζω στο καλύτερο.

cosa mostra Η νέα μαφία τις Ελλάδας.

Η ονοματοδοσεία της νέας
φαμίλιας είναι εφεύρημα μου (είμαι ο νονός ) το cosa είναι αντιγραφή από την άλλη μαφία (cosa nostra )
και το mostra  από το προφανές
συμπέρασμα κατόπιν παρακολούθησης τους, δηλαδή ότι το μόνο που τους νοιάζει
είναι να δειχθούν (να μοστράρουν ). Επίσης, να αναφέρω ότι το μόστρα  είναι γραμμένο σε greeklish ,

λόγω  ότι τα περισσότερα μέλη της συμμορίας
επικοινωνούν μέσω face book  κατά κύριο
λόγο… και πού να πατάς τώρα δυο ολόκληρα πλήκτρα και να γράφεις ελληνικά ; (δεν
είναι καθόλου  trendy )

Γενική περιγραφή για άμεσο εντοπισμότων συμμοριτών

1.  βρίσκονται σχεδόν 24 ώρες το 24ωρο στο face book
κάνοντας like στα πάντα, είναι πάντα
ερωτευμένοι με μια δύσκολη και σκληρή αγάπη (πιθανόν παντρεμένος/ παντρεμένη )
έχουν κατά μέσο όρο στο προφίλ τους 150 φωτογραφίες τους (τραβηγμένες στον
καθρέφτη του μπάνιου -για τις γυναίκες ) ενω στις περισσότερες από αυτές
ζωγραφίζουν περίεργα (μάλλον μυστικιστικά) σύμβολα  π.χ J <3 κτλ

2.  τα απογεύματα συχνάζουν σε παιδικές
χαρές, πάρκα και πλατείες και μπορείτε να τους ξεχωρίσετε με μια απλή μάτια παρατηρώντας
πως αν και στον χώρο έχει παγκάκια, συνηθίζουν να βάζουν μέσα τα
παπάκια(μοτοσικλέτες ) τους και να κάθονται πάνω σε αυτά, ή σε περίπτωση που
δεν το κάνουν κάθονται με τα ποδιά επάνω στο παγκάκι σαν να τους άνηκε από
γέννησης τους. Τα αγόρια είναι λουστραρισμένα κακέκτυπα βιτρίνας ρούχων ή κακές
απομιμήσεις στυλιστικής μαγκιάς. Τα κορίτσια, μια φτηνή αντιγραφή μελαχρινής
(το ξανθό δεν είναι πια στην μόδα ) barbie στο πιο νοσταλγικό βέβαια γιατί το cosmopolitan λέει πως πρέπει να έχουμε και χαρακτήρα .

3.  τα βράδια αν και σκοτεινά διακρίνονται
ευκολότερα λόγω των εξατμίσεων από τα μηχανάκια που μουγκρίζουν δαιμονισμένα
ενω πετάνε φλόγες και των ηχοσυστημάτων που είναι πάντα στην διαπασών σε
σκυλάδικους ρυθμούς ή κάτι σε Βουρλιότη που έχει και τσαμπουκά (θεέ μου ). Στοιβάζονται
σε κλαμπ που τα επιλέγουν όχι βάσει του τί είναι αλλά του ποιοί θα είναι εκεί
και πως θα φανούν ανάμεσα στο πλήθος .Τις κοπέλες τις αναγνωρίζεις ευκολότερα
από την απουσία ρούχων και τα δαιμονισμένα κουνήματα επάνω στα τραπέζια και  μπάρες .

4.  το ξημέρωμα κάνουν ένα γρήγορο πέρασμα
από το πιο χαι βρώμικο της περιοχής, προσποιούνται τους σουρωμένους σε
περίπτωση που φανταστεί κάποιος ότι απλά πείνασαν και πέρασαν να φανέ. Λόγω του
όγκου των πελατών των εν λόγο καταστημάτων (βρώμικα ) θα τους αναγνωρίσετε
ευκολότερα από το ότι ποτέ δεν πετάνε τα σκουπίδια στον κάδο αλλά στον δρόμο.

Σε γενικές γραμμές αυτοί είναι οι τρόποι αναγνώρισης της νέας μαφίας η οποία να σημειώσω
πως είναι ανεξάρτητη και χρηματοδοτείται κυρίως από γονείς και συγγενείς.

Οι άνθρωποι γενικά έχουν έναν φόβο απέναντι στην αλήθεια και μια εκ γεννετής
απέχθεια για την αναγνώριση των ευθυνών, για αυτό να σημειώσω πως ακόμα και εσύ
φίλε αναγνώστη που κουνάς με κατανόηση το κεφάλι σου μπορεί να είσαι ένας από αυτούς,
ίσως όχι στο τελικό στάδιο αλλά κοντά. Για αυτό καλά θα κάνουμε να έχουμε τα
μάτια μας ανοιχτά …

Υπάρχουν
παρά πολλοί νέοι άνθρωποι με απόψεις, προσωπικότητα και τσαγανό που αντιστέκονται
σε αυτή την μαφία και με την βοήθεια όλων μας ίσως οι επόμενες γενιές να ζήσουν
σε έναν καλύτερο κόσμο .

Αντρέας Καραγιάννης  2011

Μετρώντας την ζωή

Ώρες ώρες προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτό που δε πάει καλά στο κεφάλι μου. Δυστυχώς, σε πλήρη αντίθεση με τις μητέρες δε μας δίνετε  manual μαζί με την γέννησή μας. Έχω παρατηρήσει ότι όλες οι γυναίκες ,όπως και όλοι οι άνθρωποι, μέχρι την ώρα που θα γίνουν μητέρες-γονείς , έχουν ξεχωριστές και πολύπλευρες προσωπικότητες. Την μέρα όμως που θα γεννήσουν ως εκ θαύματος μετατρέπονται σε μανάδες σαν να υπόκεινται σε κάποια περίεργη μύηση, σε ένα κρυφό δωμάτιο του νοσοκομείου που τις κάνει όλες ίδιες, γκρινιάρες με ένα ‘όχι “στα χείλια ,ένα ζευγάρι παντόφλες στα πόδια και την τηλεόραση “κλειδωμένη” σε σήριαλ. Σε σχέση με αυτήν την αξιοζήλευτη μεταμόρφωση εγώ αισθάνομαι σαν ένα πολύπλοκο κινέζικο μηχάνημα χωρίς οδηγίες ,που ακόμα και τις ελάχιστες φορές που νομίζω ότι τις βρήκα ,περιέργως είναι γραμμένες στα κινέζικα.

Τις πιο άκυρες στιγμές κάνω τις πιο άκυρες σκέψεις και το χειρότερο όλων είναι πως αν δε φτάσω σε ένα αποτέλεσμα,  δε μπορώ να σταματήσω και κάπως έτσι άρχισε… Η ερώτηση της εβδομάδας είναι η εξής :πόσο χρόνο από τη ζωή μας ζούμε πραγματικά? και όταν λέω ζούμε δεν εννοώ το χρόνο από τη γέννηση μας ως τον θάνατο,  εννοώ τον πραγματικό ελεύθερο χρόνο που ο κάθε άνθρωπος ξοδεύει πραγματικά με τον τρόπο που θέλει. Να ζητήσω εκ των προτέρων συγγνώμη γιατί τα μαθηματικά μου είναι άθλια και δεν αποκλείω το γεγονός να υπάρχουν λάθη αλλά λίγο μέσα, λίγο έξω , τα πράγματα έχουν ως εξής:

• 60 λεπτά η ώρα 24 ώρες η μέρα ,7 ημέρες η εβδομάδα ,30 ημέρες ο μήνας ,12 μήνες ο χρόνος, 365 μέρες το έτος.

Ένα παιδί από τη γέννηση του μέχρι και περίπου το τρίτο έτος της ηλικίας του δεν έχει ουσιαστική συνειδητότητα των θέλω του. Εν ολίγοις δεν μπορεί να κάνει(να διεκδικήσει) αυτά που θέλει (πέραν των φυσικών αναγκών )γιατί ουσιαστικά δε ξέρει τι θέλει .

• Ο μέσος όρος ζωής είναι τα 75 χρόνια ,75 χρόνια επί 365 μέρες ο χρόνος μας κάνει 27.375 ημέρες . 26.280 μέρες μας μένουν αν αφαιρέσουμε τα 3 πρώτα χρόνια της ζωής μας.

• Λίγο αργότερα θα πάμε σχολείο ,δε θα υπολογίσω νήπια ή προνήπια γιατί κάποιοι πήγαν ή δεν πήγαν .Απλά θα αφαιρέσω μόνο τις ημέρες μαθήματος του δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου και τις συνολικές ημέρες διακοπών (30μέρες διακοπών Χριστούγεννα και Πάσχα,90 μέρες διακοπών το καλοκαίρι και 30 μέρες για λοιπές αργίες)το χρόνο, μας κάνουν 584 ημέρες. Άρα μας μένουν 25.696 μέρες.

• Τώρα δε θα μιλήσω για το χρόνο σπουδών ή τα χαμένα χρόνια του στρατού γιατί προφανώς δεν πάνε όλοι φαντάροι, ούτε καν σπουδάζουνε .Θα προχωρήσω κατευθείαν στο αναγκαίο κακό που λέγεται δουλειά. Τα χρόνια που χρειάζονται για να βγει κάποιος στη σύνταξη είναι 35.Οπότε αφαιρούμε τα 48 σαβ/κα, δηλαδή τις 96 μέρες που (σχεδόν) κανείς δε δουλεύει και τις 35 μέρες άδειας που δικαιούνται οι εργαζόμενοι ,δηλαδή σύνολο 131 ημέρες και μας περισσεύουν 234 ημέρες καθαρά εργάσιμες. Τώρα βέβαια επειδή Έλληνες είμαστε  και όλο και κάποια απεργία ,αργία ή αναρρωτική θα βρεθεί στο δρόμο μας αφαιρώ και τις 34 και κρατάω στρογγυλά 200 εργάσιμες ημέρες. Άρα μέχρι την πολυπόθητη συνταξιοδότησή μας έχουμε δουλέψει περίπου 7.000 μέρες. Νέο υπόλοιπο 18.696 ημέρες καθαρής ζωής.

• Κατά μέσο όρο οι άνθρωποι σπαταλάμε περίπου 1 ώρα την ημέρα στη τουαλέτα για τις προσωπικές μας ανάγκες ,οπότε μία ώρα την ημέρα επί 365 μέρες το χρόνο μας κάνουν 365 ώρες το χρόνο, επί 75 χρόνια μας κάνει 27375 ώρες διά του 24 ,έχουμε 1140 μέρες ,από το προηγούμενό μας σύνολο μας μένουν 18651.θα αφαιρέσω και άλλες 570 που ένα μισάωρο ημερησίως που όπως και να έχει θα σπαταλήσουμε για να φάμε και άλλες 8 ώρες ύπνου ημερησίως μας κάνουν 1.165 μέρες περίπου. Νέο υπόλοιπο ζωής 17.556 μέρες.

• Δε σκοπεύω να ασχοληθώ με ανούσια ξενύχτια, ώρες βαρεμάρας στο facebook ,ατελείωτες ώρες μπροστά στη τηλεόραση, για την οποία να σημειώσω ότι ο μέσος έλληνας βλέπει τουλάχιστον 2 ώρες ημερησίως. Δε θα μιλήσω για τι ατέλειωτες ώρες αναμονής σε φανάρια, στάσεις λεωφορείων ,σταθμούς μετρό και τρένων. Απλά θα κάνω μία διαίρεση τον τελευταίο μας αριθμό για να δώ τι αποτέλεσμα θα μας φέρει, χωρίς την αφαίρεση όλων των προαναφερθέντων και άλλων τόσων που δε μπαίνω καν στον κόπο να αναφέρω. Έχουμε και λέμε 17.556 μέρες διά 365 μας κάνουν 48 χρόνια καθαρής (πολύ θα το θέλαμε)ζωής .

Εδώ ακριβώς είναι που αναρωτιέμαι … Πρέπει να σπαταλήσω το χρόνο μου για να βριστώ με τον βλάκα που παραλίγο να με σκοτώσει κλείνοντας μου το δρόμο ; Πρέπει άραγε να κάτσω να κλαίω για εκείνη που μ’ άφησε ή πρέπει απλά να ζήσω? Ίσως τελικά να είμαι ο τρελός του χωριού αλλά πραγματικά πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε μετρημένοι, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ίσως να φταίει και το γεγονός πως πέρασα την ηλικία που χάναμε χρόνο μετρώντας τα πουλιά μας ,με άλλους συναδέλφους και ίσως επειδή έχανα αποφάσισα να  μετρήσω τη ζωή…  αλλά τελικά και αυτή μικρή μου βγαίνει.

Αντρέας Καραγιάννης  2011

Συνταγή αγανακτισμένων πολιτών φτιάξε έναν επαναστάτη μπορείς

Είσαι αρχηγός πολιτικού κόμματος και πρόσφατα έχεις εκλεγεί πρωθυπουργός ;

Τα οικονομικά της χώρας έχουν κάνει τους πολίτες να αγανακτούν ;

Φοβάσαι πως θα βγουν στον δρόμο και θα καταστρέψουν τα πάντα ;

Μην φοβάσαι και μην αγχώνεσαι

Φίλε Έλληνα πρωθυπουργέ η “versus TELESHOPPING “

έχει για εσένα το απαραίτητο εγχειρίδιο για το πως να καταστείλεις το πλήθος και να ελέγξεις  τα επαναστατικά τους ξεσπάσματα.

Στο πρώτο κεφαλαίο του εγχειριδίου μας θα μάθετε πώς να στείλετε παρατρεχάμενους σας σε ομάδες yes-man(άδων) (παραδοσιακών γλυφτάδων πολιτικών κώλων) με σκοπό να τους δώσετε ελάχιστα λεφτά, μια ομάδα blogger και ένα σχέδιο ξεσηκωμού (και καλά ) του λαού.

Επιγραμματικά το σχέδιο έχει ως εξής: αρχίστε να λέτε από το internet  πως η κατάσταση δεν πάει άλλο τονίζοντας όμως πως ως έλληνες δεν θα πρέπει να προβούμε σε έκτροπα, αυτό θα κάνει με την δοκιμασμένη μέθοδο του λέγε λέγε (το κοπέλι κάνει την γριά και θέλει), τους πολίτες να αρχίσουν να συζητούν το ενδεχόμενο ξεσηκωμού  (που έτσι και αλλιώς δεν ήταν μακριά ) με μια μικρή υποσημείωση, πολύ σημαντική για το όφελος σας (σαν πρωθυπουργός ) δηλαδή το χωρίς έκτροπα … στην συνεχεία οι ομάδες τον yes-man(άδων) θα πρέπει να οργανώσουν το πλήθος των ειρηνικά διαμαρτυρομένων, σε ομάδες εργαζόμενων (εννοείται χωρίς μισθό ) που θα καθαρίζουν τους χώρους των διαδηλώσεων σημειώνοντας σε κάθε ευκαιρία το γνωστό πια χωρίς έκτροπα.

Με αυτή την πρώτη κίνηση εξασφαλίζουμε τα εξής:

1. οι πολίτες θα ξεσηκώνονταν άτακτα ,έτσι και αλλιώς,  ο άτακτος στρατός είναι πολύ επικίνδυνος γιατί αν ο καθένας κάνει ότι θέλει δεν μπορεί να ελεγχθεί, οπότε με το να τους ομαδοποιήσετε ταυτόχρονα τους έχετε περικυκλώσει. Επίσης, με την προσθήκη του αγαπημένου μας “όχι έκτροπα” και την συνεχή επανάληψη “ειρηνική διαδήλωση” από  τηλεόραση, ραδιόφωνο και διαδίκτυο, ο κάθε διαδηλωτής πρώτον, εύκολα θα πάει γιατί εκ του ασφαλούς όλοι είναι επαναστάτες και δεύτερον δεν θα φοβηθεί να επιτρέψει στα παιδία του να πάνε ή γιατί όχι να πάνε μαζί, πράγμα που διασφαλίζει (η παρουσία παιδιών) το ειρηνικό ύφος οριστικά και αμετάκλητα (ποίος θα κάνει οτιδήποτε με τα παιδία του στην αγκαλιά ; )

2.καθησυχάζουμε την επανάσταση που σιγοβράζει μέσα τους με μια ψευδαίσθηση επανάστασης και ηρεμούμε τις ψυχές τους επιτρέποντας τους να φωνάζουν και να μουτζώνουν ειρηνικά ώστε το βράδια έχοντας ήσυχη την συνείδηση να κοιμούνται ωσότου το πρωί να πάνε και πάλι στις δουλείες τους (όσοι έχουν ) και να συνεχίσουν να πληρώνουν φόρο στηρίζοντας την κακή οικονομία της χώρας τους .

3.κάνουμε οικονομία σε υπερωρίες οδοκαθαριστών που αν γινόταν κανονικές διαδηλώσεις θα ήταν αναγκασμένοι να καθαρίσουν τους χώρους των διαμαρτυριών , ενώ ταυτόχρονα μπορούμε να ελέγξουμε τον κύριο όγκο των διαδηλωτών με ελάχιστες (συγκριτικά με το αν ξεσηκώνονταν οι πολίτες ανοργάνωτοι) αστυνομικές δυνάμεις .

Τα υπόλοιπα αγαπητέ έλληνα πρωθυπουργέ θα τα βρεις στις σελίδες του εγχειριδίου της “versus TELESHOPPING” ,“Πως να καταστείλεις το πλήθος’’. Όσα αναπτύξαμε στο πρώτο κεφαλαίο είναι αρκετά για να πάρετε μια γεύση  η “versus TELESHOPPING” σας προκαλεί: δοκιμάστε το πρώτο κεφαλαίο του εγχειριδίου μας και μερικές μέρες μετά στείλτε στους χώρους των διαδηλώσεων αστυνομικούς μεταμφιεσμένους σε αντιεξουσιαστές να πετάξουν μολότοφ σε συνάδερφους τους. Αν οι αγανακτισμένοι δεν συμπαρασταθούν στους αστυνομικούς σας επιστρέφουμε τα χρήματα σας πίσω χωρίς καμιά επιβάρυνση.

“Versus TELESHOPPING” και “Πώς να καταστείλεις το πλήθος” , ένα προϊόν για τον εγκλωβισμένο Έλληνα πρωθυπουργό.

Τηλέφωνο παραγγελιών 811-ΔΝΤ-Κ-Α-Π στην προνομιακή τιμή του ενός κιλού πασατέμπων (που θα τρώω όσο θα διαβάζω τα σχόλια όσων ανώνυμα θα με βρίσουν για τις απόψεις μου)

Αντρέας Καραγιάννης  2011

Άκομψες σκέψεις ενός παράξενου μυαλού

Μόλις πέταξα τη γόπα του τσιγάρου μου στο δρόμο. Είναι αλήθεια ότι αισθάνθηκα για λίγο Έλληνας .Μπήκε η άνοιξη μα κάνει κρύο ακόμα τα βράδια αν και εδώ (ομόνοια) είναι ζεστά.
Η ώρα είναι περίπου 2.30 το βράδυ και όπως σχεδόν όλες τις φορές που τυχαίνει να βρίσκομαι στο κέντρο αργά, διαπιστώνω ότι όσο λιγότεροι περίεργοι με σακουλίτσες ,ψώνια, και βιαστικές μούρες υπάρχουν στο δρόμο ,τόσο πιο όμορφη μοιάζει αυτή η πόλη .
Μία πουτάνα προσπαθεί να μου πουλήσει το κορμί της για 10 ευρώ και ο νταβατζής της πλέκει το εγκώμιο των σεξουαλικών της ικανοτήτων . αυτός ο τύπος ίσως να έχει και παιδιά αλλά θα μου πεις η δουλειά δεν είναι ντροπή (εκτός βέβαια αν το μεροκάματο σου το βγάζεις ιδρώνοντας κάποιον άλλον).
Λίγο παρακάτω μια σκισμένη εφημερίδα έχει εξώφυλλο την είδηση του θανάτου του Μπίν Λάντεν του αμερικανοθρεμμένου τρομοκράτη “υπεύθυνου” για την πτώση των δίδυμων πύργων και το θάνατο περίπου 4,000 ατόμων .στην άλλη μεριά του ατλαντικού εκατομμύρια άβουλων πλασμάτων πανηγυρίζουν πάνω από ένα πτώμα το δικαίωμά τους να μην έχουν άποψη . χαρούμενοι  για την ουτοπική ευημερία τους βαμμένοι στα χρώματα μιας σημαίας που ούτε οι ίδιοι δεν ξέρουν τι συμβολίζει.
Καθημερινά πεθαίνουν περίπου 22,000 παιδιά σε χώρες όπως Ινδία ,Νιγηρία ,λαϊκή δημοκρατία του Κονγκό ,Πακιστάν και κίνα. η κυβέρνηση του πολιτισμένου κράτους της αστερόεσσας αξιοκρατικά αποφασίζει να “σώσει” συνήθως τις χώρες που τυγχάνει να έχουν πετρέλαιο. στην Αιτή καθημερινά πεθαίνουν 40 άνθρωποι από χολέρα, τα καταστήματα όμως στις μεγάλες αμερικανικές οδούς συνεχίζουν να λειτουργούν κανονικά χωρίς κανένας διαδηλώνοντας να τα παρενοχλει.8,000 άτομα πεθαίνουν το 24ωρο από AIDS, 4 στους 10 ανθρώπους δεν έχουν νερό, 5,000 παιδιά πεθαίνουν καθημερινά από διάρροια , αλλά εδώ που τα λέμε προφανώς ο θάνατος του Μπιν Λάντεν  είναι ένας πολύ σημαντικός λόγος  να ξεχυθούν στους δρόμους οι αμερικανοί “φίλοι” μας και ένας ακόμα σημαντικότερος λόγος η χώρα του πολιτισμού (προσπαθώ να συγκρατήσω τα γέλια μου) η Ελλάδα, να λερώνει τα μάτια, τα αυτιά και την ψυχή της, αναπαράγοντας με συζητήσεις επί συζητήσεων σκουπίδια μόνο και μόνο για να γεμίσει τηλεοπτικές ώρες και άδεια μυαλά.
Συνεχίζω τον δρόμο μου και λίγο παρακάτω συναντάω έναν παλιό συμμαθητή νυν τοξικομανή. Μου είπε τον αριθμό που έχει για το πρόγραμμα της μεθαδόνης, δυστυχώς σπάνια συγκρατώ πάνω από 4 ψηφία, αλλά μετά από έναν πρόχειρο υπολογισμό διαπίστωσα πως όταν θα έρθει η μέρα της πρώτης δόσης θα πλησιάζει η εκταφή του.
Όλα τριγύρω αλλάζουν και όλα τα ίδια μένουν, όπως έλεγε και ένα τραγουδάκι κάποτε.
Εγώ προσωπικά δεν βλέπω αλλαγές, αδιαφορία βλέπω, προς όλες τις κατευθύνσεις .
αν η αδιαφορία μπορεί να συμπεριληφθεί στις αλλαγές είναι  και η μοναδική από αυτές
Τίποτα δεν έχει αλλάξει.
καταργήθηκε η δουλεία και επετράπη το 8ωρο με 650ευρο συν τις απλήρωτες υπερορίες.
Ένας σκλάβος δεν πλήρωνε τίποτα απλά δούλευε για να ζει. Ακριβώς δηλαδή ότι κάνουμε και εμείς, όσοι έχουμε δουλειά. Δουλεύουμε για να ζούμε χωρίς να περισσεύει τίποτα .

Έχουμε ελευθερία λόγου για αυτό μπορώ και σας γράφω αυτή την στιγμή.
Δυστυχώς δεν έχουμε ακόμα βρει τον τρόπο αυτά που λεμέ να ακουστούν και να και να αξιοποιηθούν καταλλήλως,
αλλά μπορούμε να ξεγελιόμαστε με το ότι δεν μας λέει κανείς να μην τα πούμε …
Μετά λύπης μου θα επαναλάβω πως στον πλανήτη των κουφών ο ρήτορας είναι άνεργος ….
Έχουμε μέσα επικοινωνίας όπως αυτό που χρησιμοποιείς τώρα για να διαβάσεις τις σκέψεις μου…
Αλλά δεν έχουμε επικοινωνία …
Όλοι την μέρα κλισμένοι σ ένα γραφείο(κουτί νο1),μετά στο αυτοκίνητο (κουτί νο2), κορνάροντας φτάνουμε στο σπίτι (κουτί νο3) και περνάμε την ώρα μας μπροστά στο  pc η στην  TV μέχρι το επόμενο πρωί που θα κάνουμε την ίδια ακριβώς διαδρομή αντίστροφα…
Μερικές φορές αναρωτιέμαι … οι φυλακισμένοι μήπως τελικά είναι περισσότερο ελεύθεροι; Και το λέω αυτό γιατί εκείνοι δεν έχουν την υποχρέωση να τρέχουν για να προφτάσουν την φυλακή τους και το καλύτερο είναι πώς σχεδόν όλοι έχουν ημερομηνία αποφυλάκισης ,ενώ εμείς δεν θα την μάθουμε ποτέ πριν κάποιος την σκαλίσει σε μια μαρμάρινη πλακά για λογαριασμό μας .
Έχουμε αγάπη …
Ακράτητη βαθιά και αληθινή …
Δυστυχώς δεν κρατάει για πάντα, λίγο η τηλεόραση λίγο ο εγωισμός, λίγο πως η γυναικά που αγάπησες αποφάσισε πώς είναι πιο cool να βγαίνει με κάποιον που έχει ξυρισμένα φρύδια, λίγο τα συναισθήματα που αλλάζουν γρηγορότερα από τα νούμερα στον τροχό της τύχης… ε! δεν θέλει και πολύ …
Έχουμε οικογένεια
Για να μην είμαι υπερβολικός θα ξεκινήσω λέγοντας το αυτονόητο δηλαδή πως σε όλα τα πράγματα υπάρχουν εξαιρέσεις. Έτσι για να αποφύγω τα συνηθισμένα σχόλια του τύπου δεν είναι όλα τα δάχτυλα ίδια και μην τα ισοπεδώνουμε όλα και άλλα τέτοια …
Οι οικογένειες είναι κάτι σαν ένα μικρό χωριό που όλοι θέλουν να ξέρουν τα πάντα και να κουτσομπολεύουν με τον πρωινό καφέ, αλλά κανείς να μην ξέρει τίποτα για αυτούς και στα μεγάλα πανηγύρια να χορεύουν αδερφωμένοι πίνοντας μπύρες ,πριν τσακωθούν για κάποιο ξεχασμένο χωράφι και αλληλοσκοτωθούν με τα κυνηγετικά τους δίκαννα.
Έχουμε και πολλά ακόμα που θα τα αναφέρω σιγά σιγά σε άλλες αναρτήσεις.
Να είσαστε καλά και μην ξεχνιέστε.
Έχουμε πόλεμο
Αλλά έχουμε και υπομονή …

69 Στάσεις Ζώης

Η ζωή είναι μια σειρά εμπειριών, αποφάσεων, σωστών και λάθος κινήσεων .

Η γιαγιά μου πάντα έλεγε την κατάλληλη στιγμή μια παλιά σοφή ατάκα …

Μεγαλώνοντας έμαθα αρκετά από αυτά τα γνωμικά και συμπλήρωσα και τα δικά μου.

Λέγοντας δικά μου εννοώ όσα η μέχρι τώρα πείρα μου από την ζωή με δίδαξε με τον καλό η τον κακό τρόπο .

Η ζωή είναι πουτ@ν@   έλεγε συχνά η γιαγιά και κάπως έτσι αστειευμένος αποφάσισα να το ονομάσω 69 Στάσεις Ζώης.

1) Στις ανόητες ερωτήσεις μην απαντάς απλώς χαμογέλα


2) Θυμήσου τα πιο ωραία πράγματα μαθαίνονται κοιτώντας


3) Η αλήθεια είναι πως η καψούρα σκότωσε την γάτα


4) Η μουσική έχει φτιαχτεί από άντρες για γυναίκες


5) Δυστυχώς στην εποχή μας φτιάχνεται από αδερφές για ανεγκέφαλους .


6) Αθανασία είναι ο τρόπος που ζεις και ο τρόπος που ζεις είναι ο μόνος τρόπος να γίνεις αθάνατος .


7) Το να είσαι σωστός δεν σημαίνει ότι δεν θα κανείς λάθη …


Το να κανείς λάθη δεν σε κάνει λιγότερο σωστό…


9) Τα όρια ανάμεσα στο σωστό και το λάθος είναι τόσο μικρά που δεν μπορείς παρά να στέκεις με το ένα πόδι στην μια και το άλλο πόδι στην άλλη όχθη. Κερδισμένος βγαίνει εκείνος που δεν θα ακολουθήσει το παράδειγμα του Κολοσσού της Ρόδου …


10) Η ανασφάλεια και το πάθος είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος .


11) Δεν υπάρχουν ανασφάλειες χωρίς πάθη και πάθη που να μην διακατέχονται από ανασφάλειες .


12) Ευτυχισμένος άνθρωπος είναι εκείνος που χειραγωγεί τα πάθη του και φιλάει με πάθος της ανασφάλειες τους .


13) Ο θεός φιλάει το ποίμνιο του αλά σε καμία περίπτωση μην θεωρείς τον εαυτό σου πρόβατο .


14) Οι λεγόμενες πράξεις αγάπης είναι σε ποσοστό 50% ψεύτικες .καλό θα είναι να πιστεύεις πως οι εκδηλώσεις αγάπης προς το πρόσωπο σου υπάγονται στο υπόλοιπο μισό .


15) Τα ποτάμια αντικατοπτρίζουν τη ζωή. Κυλούν χωρίς στάσεις και διακοπές .


16) Η ζωή αντικατοπτρίζει την θάλασσα… μεγάλη αλλά όχι αρκετή.


17) Το μόνο που έρχεται μετά από τον θάνατο είναι ο νεκροθάφτης .


18) Η καλή ζωή είναι σαν το καλό κρασί. Αρέσει σε όλους αλλά λίγοι το έχουν .


19) Όταν θέλεις να κανείς καλό μην παρασύρεσαι από της επιθυμίες σου .οι περισσότεροι που προσπάθησαν ακόμα κλαίνε .


20) Ο χρόνος που περνάμε ανάμεσα σε δυο σχέσεις σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να θεωρηθεί σαν περίοδος μοναξιάς . θα ήταν σοφότερο να το ονομάσουμε χρόνο ελεύτερης βούλησης .


21) Όταν έρθει η ώρα της κρίσης από μια σφαίρα, και μια βίβλο διάλεξε το πρώτο


22) Όταν έρθει η ώρα του χωρισμού από το κλάμα και την σοβαρότητα διάλεξε το πρώτο.


23) Όταν έρθει ο καιρός της ανάγκης, από εσένα και τους άλλους διάλεξε το σύνολο.


24) Και όταν φτάσεις στην κορυφή ύψωσε λευκή σημαία .


25) Δυο φορές τον χρόνο πες δυο μεγάλα ψέματα .είναι ο καλύτερος τρόπος για να είσαι αληθινός 363 μέρες τον χρόνο.


26) Στείλε στον τρίτο κόσμο αντί για τρόφιμα και λεφτά προφυλαχτικά,οι περισσότεροι θα πεθάνουν από το έιτζ πριν προλάβουν να χορτάσουν .


27) Σοβαρότητα είναι ο τρόπος με τον οποίον αντιμετωπίζεις τα προβλήματα ανεξάρτητα αν ταυτόχρονα είσαι στο ένα πόδι κακαρίζοντας .


28) Σοβαρός είναι αυτός που σε κοιτάζει στα μάτια και ξέρεις πως θα είναι δίπλα σου όταν τον χρειασθείς .


29) Ο σωματικός πόνος δεν μπορεί να αποτελέσει μάθημα για κανέναν .


30) Το ξύλο πονάει ,η γλώσσα σκοτώνει.


31) Χωρίς δουλειά δεν γίνεται δουλειά


32) Παντού υπάρχει ένα γιατί και ένα αλλά.


33) Η ανασφάλεια είναι εχθρός του ερωτά.


34) Όταν χορεύεις με τον διάβολο κάποια στιγμή οι φωτιές θα σβήσουν.


35) Χίλιες φορές να μετανιώσεις για κάτι που έκανες παρά για κάτι που ήθελες και δεν έκανες .


36) Μάθε απ έξω το αγαπημένο σου ποίημα και μην πιστεύεις όλα όσα ακούς.


37) Μην σκορπάς όλα αυτά που έχεις και μην κοιμάσαι όσο θα ήθελες.


38) Όταν λες ‘ σ’ αγαπώ ‘…λέγε το σοβαρά


39) Όταν λες ‘ λυπάμαι ‘, κοίτα στα μάτια αυτόν στον οποίο απευθύνεσαι.


40) Αν πιστεύεις στον κεραυνοβόλο έρωτα με την πρώτη ματιά, μην περιγελάς τα όνειρα των άλλων.


41) Αγάπα βαθιά και με πάθος.


42) Μπορεί να βγεις λαβωμένος απ’ αυτή την αγάπη αλλά είναι ο μόνος τρόπος να ζήσεις ολοκληρωτικά τη ζωή.


43) Σε περίπτωση διαφωνίας να είσαι δίκαιος.


44) Μην προσβάλεις και μη δικάζεις τους άλλους για τους γονείς τους.


45) Να μιλάς αργά αλλά να σκέφτεσαι γρήγορα


46) Αν σε ρωτήσουν κάτι στο οποίο δεν θέλεις να απαντήσεις,Χαμογέλα και ρώτησε:
‘ γιατί θέλεις να το μάθεις?’


47) Να θυμάσαι ότι ο μεγάλος έρωτας όπως και οι μεγάλες επιτυχίες έχουν μεγάλα ρίσκα.


48) Όταν χάνεις μη ξεχνάς το μάθημα, θυμήσου….


49) Σεβασμός στον εαυτό σου,


50) Σεβασμός στους άλλους, υπευθυνότητα σ’ όλες σου τις πράξεις


51) Μην επιτρέψεις και μια μικρή ανοησία καταστρέψει μια μεγάλη φιλία.


52) Αν διαπιστώσεις ότι έκανες λάθος, επανόρθωσε το αμέσως.


53) Χαμογέλα όταν απαντάς στο τηλέφωνο, με όποιο μιλάς θα το καταλάβει ΑΥΤΟ .


54) Παντρέψου με άτομο που του αρέσει η συζήτηση…


55) ..Όταν γεράσετε η δυνατότητα συζητήσεως θα είναι πιο σημαντικό απ’ οτιδήποτε άλλο.


56) Πέρνα λίγο καιρό σε μοναξιά, άνοιξε την αγκαλιά σου στην αλλαγή χωρίς να ξεχάσεις τις αρχές και τις αξίες σου.


57) Θυμήσου ότι η σιωπή πολλές φορές είναι η καλύτερη απάντηση.


58) Διάβαζε περισσότερο και βλέπε λιγότερο tv,


59) Ζήσε μια καλή και τίμια ζωή.


60) Έχε εμπιστοσύνη στο Θεό αλλά κλείδωνε καλά το αυτοκίνητο σου.


61) Μια ερωτική ατμόσφαιρα στο σπίτι είναι απαραίτητη.Κάνε ότι μπορείς για να δημιουργήσεις ένα περιβάλλον ήσυχο και αρμονικό.


62) Σε περίπτωση διαφωνίας με τους δικούς σου, δώσε σημασία στο παρόν και μην αναθυμάσαι το παρελθόν.


63) Διάβαζε ανάμεσα στις γραμμές και να μοιράζεσαι τις γνώσεις σου. Είναι ένας τρόπος για να γνωρίσεις την αθανασία.


64) Μη διακόπτεις ποτέ κάποιον, τη στιγμή που σου δείχνει την αγάπη του.


65) Ασχολήσου με τα δικά σου.


66) Μην εμπιστεύεσαι κάποιον που δεν κλείνει τα μάτια του όταν σε φιλάει.


67) Θυμήσου ότι η καλύτερη σχέση είναι αυτή που η αγάπη ανάμεσα σε δύο άτομα είναι πιο μεγάλη από την ανάγκη που έχει ο ένας για τον άλλο.


68) Κρίνε την επιτυχία σου σε σχέση με αυτά τα οποία αρνήθηκες για να την αποκτήσεις..


69) Πλησίασε τον έρωτα και την κουζίνα με μια σχετική επιφύλαξη.

Το Νέο DVD της Τζούλιας με συμμετοχή ανηλίκων και ενός πτώματος

Τα χρόνια κυλάνε σαν νερό μέσα από τα χέρια μας. Κάθε λεπτό μας οδηγεί σε ένα ακόμα πιο αβέβαιο αύριο, ρυτίδες αρχίζουν να ξεπροβάλλουν στο μέτωπο και η βεβαιότητα πως τίποτε  εκτός από το Τζόκερ  δεν μπορεί να μας σώσει ,γίνεται μία πικρή καραμέλα στο στόμα μας. Έχω πάθει ανοσία και αυτό μπορώ να το πώ με βεβαιότητα.

Το ότι δε μιλάω στον πληθυντικό και λέω “εγώ” , οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στο γεγονός ότι δεν έχω καμία απολύτως διάθεση να ακούσω τυποποιημένα σχόλια αποποίησης ευθυνών.

Ή μήπως έχω;  Έτσι και αλλιώς έχω πάθει ανοσία , οπότε πάει κάπως έτσι…

Έχουμε πάθει ανοσία. Καθημερινά παρακολουθούμε σφαγές, κυκλώματα παιδεραστών ιερέων, χρυσοπληρώνουμε τσόντες αποτυχημένων τηλεπορνιδίων και δεν φτάνει μόνο αυτό, ψάχνουμε. Ψάχνουμε ασταμάτητα για την επόμενη είδηση που θα μας κάνει περισσότερο απαθείς και αυτό αποδεικνύεται από το ότι διαβάζετε τώρα αυτό το άρθρο. Προφανώς και δεν κυκλοφόρησε νέο dvd της Τζούλιας με ανήλικους και το μόνο πτώμα που υπάρχει σε αυτό το κείμενο είναι το πτώμα της συνείδησής μας που άρχισε να μυρίζει.

Εκεί έξω υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος που περιμένει να “κατακτηθεί” και εμείς βάλαμε στα “σπαθιά” μας κουμπιά και κάνουμε ζάπινγκ στα πρωινάδικα, αφήσαμε τους φίλους και τα αδέρφια μας να γίνουν μέλη κο(πτω)μματικών νεολαίων και ακάλυπτους τους παππούδες μας να τρώνε ξύλο από τα ΜΑΤ, διεκδικώντας ένα καλύτερο αύριο για εμάς.

Οι και καλά ψαγμένοι θα πούνε ότι είμαι υπερβολικός ή ακόμα και μηδενιστής. Εγώ θα πώ, πιστέψτε ότι θέλετε, κάτι που τελευταία δεν το ακούμε και πολύ συχνά. Όλοι θέλουν να μας πείσουν για το πόσο δίκιο έχουν ,κόμματα, συνδικάτα , δάσκαλοι , παπάδες ,ακόμα και οι πλανόδιοι πωλητές που ντε και καλά μας βρίσκουν τόσο συμπαθητικούς που θέλουν να μας πουλήσουν τα πανάκριβα γυαλιά μόνο για 10 ευρώ. Δε θέλω να το τραβήξω πολύ διότι ο οποιοσδήποτε σκεπτόμενος άνθρωπος έχει ήδη καταλάβει τι θέλω να πώ… Απλά ξεθάψτε τα τόμαχοκ του πολέμου, σκοτώστε τον δούλο που κρύβεται μέσα σας και κάντε τεχνητή αναπνοή στις ψυχές σας, το ίδιο θα προσπαθήσω και εγώ .Ίσως την επόμενη φορά που θα συναντηθούμε, το σημαντικότερο παράπονο που θα έχουμε να

Γηράσκω αεί διδασκόμενος

Από τους πρώτους έρωτες του δημοτικού μέχρι τα μεθυσμένα ξενύχτια γύρω στα 25, από τα χαρούμενα κοριτσάκια στο προαύλιο του σχολείου μέχρι τα κρύα βράδια αναμνήσεων στη σκοπιά, είναι η ζωή μας. Η σχέση με το άλλο φύλο είναι το μεγαλύτερο μυστήριο. Γιατί κάνουμε ότι κάνουμε? γιατί συνεχίζουμε να το κάνουμε? γιατί? γιατί? Γιατί?...

     Έχω κάνει πολλά λάθη και κάθε φορά ελπίζω πως θα κάνω λιγότερα, άλλοτε τα καταφέρνω και άλλοτε όχι. Αλλά συνεχίζω όπως όλοι. Υπήρξα σκληρός, μαλακός ,γλυκός, άγριος, προσηλωμένος, αδιάφορος και εννοείται μαλάκας. Κάθε νέα σχέση ήταν μία νέα εμπειρία και κάθε φορά ένα ακόμα κομματάκι από το πάζλ πώς θα ήταν μία σωστή σχέση. Ακόμα δεν είμαι πλήρης αλλά έχω μαζέψει αρκετά κομμάτια και είπα να τα μοιραστώ μαζί σας, με την ελπίδα πως θα σας γλυτώσω λίγο χρόνο. Παρακάτω ακολουθούν μερικές σημειώσεις για πριν, κατά τη διάρκεια και μετά από μία σχέση. Σε τέτοια θέματα δε ξέρω αν υπάρχει σωστή ή λάθος άποψη αν και εμπειρικά νομίζω πως έχω δίκιο.

Οι πρώτες τρείς σημειώσεις είναι σημαντικές σε κάθε κατηγορία ανθρώπινης σχέσης.

1.      Δώσε στους ανθρώπους αγάπη και ζήτα ειλικρίνεια.

2.      Η ζήλια σκοτώνει τις ανθρώπινες σχέσεις

3.      Όλοι κάνουμε λάθη γι’ αυτό θυμήσου να συγχωρείς, θα έρθει και η σειρά σου

Σημειώσεις για πριν τη σχέση:

1.      Να είσαι ειλικρινής και να μη κάνεις τα στραβά μάτια

2.      Όταν κάτι δε σου αρέσει να το λες. Αργότερα θα είναι ένας ακόμα λόγος για καβγά

3.      Μη κάνετε πράγματα που δεν συνηθίζετε  να κάνετε και  μόνοι .Δίνετε μία ψευδή εικόνα του ποιοι είστε(εικόνα που δεν μπορεί να αντέξει στο χρόνο)

4.      Ποτέ μη λέτε μεγάλα λόγια για να εντυπωσιάσετε. Αρκεστείτε σε όσα είναι εφικτά

5.      Μη φορτώνετε κόμπλεξ προηγούμενων σχέσεών σας στις νέες(δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι)

6.      Τσεκάρετε αν πέρα της σεξουαλικής έλξης, υπάρχει και επικοινωνία(μόνο με το σεξ δε θα κρατήσει)

7.      Κρατήστε τους γονείς μακριά μέχρι να είστε σίγουροι τι πραγματικά θέλετε από τη σχέση σας.

8.      Η γνώμη των φίλων είναι σημαντική αλλά μη ξεχνάτε ότι την πλήρη εικόνα την έχετε μόνο εσείς( μην ακολουθείτε τυφλά)

9.      Όλα στη ζωή είναι ένα ρίσκο… ρισκάρετε!

Κατά τη διάρκεια της σχέσης:

1.      Φροντίστε κάθε μέρα να υπάρχει χρόνος για την μεταξύ σας επικοινωνία.

2.      Σε καθημερινή βάση φυλάξτε μια γλυκιά κουβέντα για τον σύντροφό σας.

3.      Να σέβεστε τους φίλους του/ης. Αν είναι σημαντικοί για εκείνο/εκείνη πρέπει να είναι και για σένα .

4.      Μη μεγαλοποιείς ασήμαντα πράγματα. Ζήσε τα όμορφα του σήμερα (μπορεί να μην υπάρξει αύριο)

5.      Τα προβλήματα λύνονται ένα τη φορά

6.      Σε έναν καβγά μη θυμάστε πράγματα από παλαιότερους (αυτό είναι στα sos)

7.      Μη περνάτε όλο τον χρόνο μαζί, δώστε λίγο χώρο στη σχέση σας να αναπνεύσει

8.      Προσπαθήστε να μάθετε κάθε μέρα και από κάτι για τον σύντροφό σας

9.      Ποτέ μη κάνετε ερωτήσεις που οι απαντήσεις τους θα σας πληγώσουν

10.  Αγαπήστε τη σχέση σας πρώτα σαν άνθρωπο, μετά σαν φίλο και τελευταία σαν ερωτικό σύντροφο. Ποτέ μη πείτε “αν μ’ αγαπάς κάνε αυτό”. Η αγάπη δεν διαπραγματεύεται.

11.   Αφήστε κατά μέρος τον εγωισμό, εμποδίζει το δέσιμο σε μία σχέση.

12.  Προσπαθήστε να βλέπετε το πόσο πραγματικά υπέροχος είναι ο άνθρωπός σας ακόμα και τις στιγμές που προσπαθεί να σας πείσει για το αντίθετο

13.  Μάθε να λυγίζεις (είναι προτιμότερο από το να σπας

14.  Κρατήστε ζωντανό το παιδί που έχετε μέσα σας

15.  Εκφράστε  δυνατά τα συναισθήματα σας χωρίς δισταγμούς

16.  Μη ξεχνάτε πως είμαστε άνθρωποι( κατά συνέπεια όχι τέλειοι)

Σημειώσεις για μετά από μία σχέση:

1.      Όπως και αν έρθουν τα πράγματα κρατήστε την αξιοπρέπειά σας

2.      Μη κατηγορείτε τους πρώην σας ,κατά πάσα πιθανότητα φταίξατε και οι δύο

3.      Αν είναι δυνατόν διατηρείστε επαφή… είναι ένα κομμάτι της ζωής σας

4.      Μη ψάχνετε το γιατί χωρίσατε ,είναι απλά μία λογική συνέχεια της ζωής

5.      Να χαίρεστε για τη χαρά του/της μετά από εσάς. Με το να μη περνάει καλά σημαίνει μόνο ότι κάνατε κακό

6.      Να χαμογελάτε όταν σκέφτεστε άσχημα πράγματα που συνέβησαν, είναι ακόμα μία εμπειρία ζωής που περιγράφει την προσωπικότητάς σας

7.      Μην επαναλάβετε τα ίδια λάθη

8.      Μη γίνετε σκυλάδες

Αυτά είχα να πώ, όσοι πιστοί…

Λόγια Versus

Καταπιέζω τα θέλω και τις σκέψεις μου 24ωρες το 24ωρο.Στα πολιτισμένα κράτη αυτό λέγεται κοινωνικοποίηση, στον πλανήτη versus λέγεται ανάγκη. Δυστυχώς πρέπει να συνυπάρχουμε με άτομα που αν είχαμε την επιλογή δεν θα περνούσαν ούτε καν από το οπτικό μας πεδίο …

Έτσι είναι η ζωή θα πεί κάποιος .

Αισθάνομαι σαν κάποιος super ήρωας  ενός σκονισμένου comic. Η υπερδύναμή μου είναι να αντέχω, να ελίσσομαι και να υπομένω αυτό που στον ξένο πλανήτη, για εμένα την γη, ονομάζουν ζωή .Μπορώ να κινούμαι απαρατήρητος ανάμεσα σε εκατομμύρια άλλων που θεωρούν φυσιολογικές τις ζωές τους και μονό όταν βρεθώ κοντά σε αφεντικά να αρχίζω να χάνω τις δυνάμεις μου (είναι ο κρυπτονίτης μου ).

Δυστυχώς δεν υπάρχει ένας  κακός για να παλέψω και σίγουρα δεν θα σώσω τον κόσμο, γιατί ο κόσμος δεν χρίζει βοήθειας  αλλά έμπνευσης .Εν έτη 2011, είναι μηδαμινό το ποσοστό τον νεοτέρων ατόμων που κατοικούν αυτή την γαλάζια σφαίρα που διαβάζει ποίηση και ακόμα μικρότερο το ποσοστό αυτών που την αντιλαμβάνονται. Η αγορά βιβλίου είναι μικρότερη από την αγορά ψυγείοκαταψυκτών και τα θέατρα γεμάτα μονό στις καλοκαιρινές επιθεωρήσεις ,με τα κακό δουλεμένα και  ανακυκλωμένα αστεία του Σεφερλή .

Προσπαθώ (όσο και αν δεν μπορώ να πείσω για αυτό ),να δω την καλή πλευρά των πραγμάτων αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει .Ελάχιστα ανεξάρτητα φεστιβάλ τα όποια διοργανώνονται , με πολύ κόπο, από μικρές ομάδες ανθρώπων και καταλήγουν να στηρίζονται από τα άτομα που θα στηρίξουν το επόμενο και το μεθεπόμενο φεστιβάλ ένα σταθερό νούμερο ανθρώπων, που απλά συνεχίζει να ελπίζει σε κάτι καλύτερο.. κάτι καλύτερο που ποτέ δεν θα έρθει. Τα Μ.Μ.Ε  απέχουν από την πληροφόρηση των γεγονότων αυτών και σπεύδουν (όχι πάντα) να τα παρουσιάσουν αφού έχουν ήδη τελειώσει.

Η ελευθερία του λογού μετασχηματίστηκε σε ομάδες κουκουλοφόρων του ιντερνέτ, που λένε ότι θέλουν ανώνυμα, επειδή απλά μπορούν ,με αποτέλεσμα ανοργασμικές κυράδες  και αγάμητα αγοράκια να έχουν άποψη για όλα, με βασικό επιχείρημα το ότι έχουν πληκτρολόγιο.

Στον πλανήτη μου, ο κάθε άνθρωπος έχει λόγο που δεν κοιτάζει χαμηλά, που χτυπάει το χέρι στο τραπέζι και όταν πρέπει , σωπαίνει. Έχει λόγο να πολεμά, να διεκδικεί και να ελπίζει όχι απρόσωπα … να ελπίζει σε ένα καλύτερο αύριο που σίγουρα θα έρθει.

Εδώ που τα λεμέ μερικές φορές  κάτι στιγμές που δεν είμαι τόσο σφιγμένος ξεχνιέμαι όταν κοιτάζω γιαγιάδες με τα εγγόνια, τους φίλους να καλαμπουρίζουν σε πλατείες, ζευγάρια να περπατούν χέρι χέρι …κάτι τέτοιες στιγμές νομίζω ότι βρίσκομαι και πάλι σπίτι, κάτι τέτοιες στιγμές ελπίζω πώς κάποτε με λίγη προσπάθεια ίσως να ξαναδώ τον versus να γεννιέται σε αυτό τον κοσμικό θαλασσί  βόλο …